Eens in de zoveel tijd heb ik contact met iemand die vraagt wat ik kan doen als de partner een enorme sloddervos is.
Meestal belt een man, maar dat kan natuurlijk ook anders zijn. Degene die mij belt heeft daar echt last van en is zelf meer van het type opgeruimd en georganiseerd. Dat botst natuurlijk, als Partner/sloddervos alles laat slingeren. Als overal stapeltjes en spullen liggen, terwijl Man zich daar aan ergert. (en dat is in veel situaties nog zacht uitgedrukt)
Sloddervosje ziet dat vaak anders
Mijn eerste vraag is eigenlijk altijd of Partner weet dat dit tot irritatie leidt. Weet ze dat Man last heeft van dit gedrag en is het sowieso wel bespreekbaar? Meestal wel, maar als er vervolgens al iets verandert dan is dat niet veel of maar voor korte tijd. Vaak zijn er ook zorgen dat de kinderen hierdoor ook niet goed leren om op te ruimen. Dus ook in een rommelige omgeving opgroeien.
Waar ik vervolgens benieuwd naar ben is of Partner hier zelf ook last van heeft. Geeft het onrust en stress? Dan blijkt dat dit meestal niet het geval is. Wél dat er vaak spullen kwijt zijn en dat Sloddervosje er vervolgens driftig naar gaat zoeken. Maar dat dit geaccepteerd wordt en als ‘gewoon’ wordt ervaren. Dat is ook niet zo vreemd, want als je dit je hele leven al zo doet, hoort dat er blijkbaar bij. Partner heeft nooit ervaren dat het ook anders kan. Zij ziet het dan ook niet echt als gevolg van de rommelige omgeving.
Het lastige voor de omgeving is dat deze ook vaak loopt te zoeken naar spullen. Dingen worden niet op vaste plekken teruggelegd of er worden andere zaken boevenop gelegd. Als een tafel vol met papieren ligt, hoe kan je dan ook nog wat terugvinden? Sloddervosjes zijn er in vele gradaties. Van een rommelig typetje tot enorme chaoten. De meetlat ligt voor iedereen anders en mede bepalend is de last die het een ander geeft. Man in dit geval. Van lichte irritatie tot wanhoop of misschien zelfs schaamte om bezoek te ontvangen.
Is hulp van een Professional Organizer hier een oplossing?
Ja en nee.
Als Partner er zelf geen last van heeft en het probleem niet ziet, dan zal er weinig motivatie zijn om het gedrag te veranderen. Als er geen noodzaak gevoeld wordt, is de wil om hier tijd en energie in te willen steken minimaal. Tenzij de motivatie geput kan worden uit het feit dat de directe omgeving er echt last van heeft. Waardoor dát een belangrijke reden is. Als de wil er is om te veranderen, is een organizer een hele goede stap.
De ondersteuning en begeleiding van een Professional Organizer kan alleen resultaat geven als Partner ervoor open staat. Als ze zelf ook wil dat er echt iets verandert.
Als Partner er zelf wél last van heeft, maar nog niet zover is dat ze dit aan zichzelf wil toegeven dan is de tijd er nog niet rijp voor. Het wordt dan waarschijnlijk als een aanval gezien als er ongevraagd of als verassing een organizer op de stoep staat. Dat is geen goed plan en leidt tot nul resultaat, maar wel grote kans dat Partner gekwetst of zelfs boos is.
Partner blijft dan dus altijd een sloddervos?
Ook Sloddervosjes kunnen leren en hun gedrag veranderen. Mijn tip voor Man is dan ook, hou het bespreekbaar. Vertel wat het met jou doet. Dat jij er last van hebt. Maak gebruik van de momenten dat Sloddervosje loopt te zoeken naar haar spullen of bijna haar nek breekt over spullen die rondslingeren.
Laat het indalen, leg het in de week en laat haar langzaam wennen aan het idee dat hulp nabij is als zij zover is. Met haar medeweten en toestemming. Geef het vooruitzicht dat ze er niet alleen voorstaat en dat een opgeruimde en georganiseerde omgeving zoveel meer rust geeft.
Áls het moment dan daar is, start ik met een intakegesprek met Sloddervosje. Er wordt dan dieper ingegaan op de oorzaak van het opruimprobleem en de impact hiervan op de omgeving. Man mag hier ook bij aanwezig zijn, uiteraard alleen als Sloddervosje dat wil.
Deze situatie kan ook voortkomen uit uitstelgedrag. Ik heb daar eerder een blog over geschreven.